گیلاس مدتهاست قلب باغبانان و طرفداران آن را به دست آورده است. انواع مختلفی از آن در رنگ های متنوع وجود دارد: زرد ، سفید ، قرمز تیره و سیاه.
تا چند دهه پیش ، گیلاس (نه گیلاس) مستقیماً فرهنگ جنوب محسوب می شد. اما در نتیجه فعالیت های مهم پرورش دهندگان ، به شمال منتهی می شود.
اکنون مشاهده آن در مناطقی از منطقه میانی کشورمان امکان پذیر است. مهمترین چیز انتخاب انواع مناسب و یادگیری نحوه مراقبت صحیح از آنها است. پرورش دهندگان تعداد زیادی از انواع گیلاس های شیرین را تولید کرده اند که متناسب با شرایط سخت یخبندان های زمستانی است. بنابراین ، برای باغ های منطقه مرکزی توصیه می شود که انواع زیر را بکارید: Adelina ، Veda ، Revna ، Rechitsa ، Ovstuzhenka و Leningradskaya black.
گیلاس لنینگرادسکایا سیاه
بیایید با توصیف شروع کنیم. سیاه لنینگرادسکایا به عنوان اولین رقم مقاوم در برابر زمستان شناخته می شود. این گونه در ایستگاه آزمایشی Pavlovsk VIR در شهر سن پترزبورگ پرورش داده شد.
توت سیاه لنینگراد بزرگ ، به رنگ قهوه ای است ، وزن متوسط آن پنج گرم است. میوه آن به شکل قلب است. طعم آنها شیرین است ، اما کمی تلخ است.
با مراقبت کافی و محیط رشد مطلوب ، محصول اول در سال سوم پس از کاشت برداشت می شود.
در بعضی موارد ، میوه ها فقط در سال پنجم زندگی برداشت می شوند. محصولات با فراوانی و ماندگاری طولانی بر روی درخت مشخص می شود.
برای بدست آوردن محصول خوب از یک گیلاس شیرین ، باید آن را در یک منطقه آفتابی کاشت.
آفاتی که گیلاس را تهدید می کند:
- اول از همه ، جوندگان تهدیدی برای این نوع هستند. آنها سوراخهایی به ریشه ها حفر می کنند و آنها را می خزند. شما باید به طور مداوم خاک نزدیک درخت را کنترل کنید و از ترسناک استفاده کنید.
- پرندگان برای برداشت شیرین گیلاس دشمن هستند. برای محافظت از توت در برابر پرندگان ، باید تا پایان گلدهی تاج را با یک شبکه مخصوص بپوشانید.
گیلاس لنینگرادسکایا سیاه آبیاری متوسط را ترجیح می دهد. در دوره تخمدان و در گرمای شدید ، صبح زود و عصر بعد از غروب آفتاب آبیاری می شود.
اگر این امکان وجود نداشته باشد ، آبیاری فقط در ساعات صبح امکان پذیر است ، اما باید زیاد باشد. برای زنده ماندن گیلاس شیرین در فصل زمستان ، شاخه ها باید در پایان پاییز قطع شوند. در ابتدای بهار ، تنه و شاخه های پایین باید سفید شوند ، به لطف آن می توان درخت را از دست حشرات نجات داد.
انواع Ovstuzhenka
انواع گیلاس شیرین Ovstuzhenka با ترکیب انواع Compact Venyaminova و Leningradskaya Black در م Instituteسسه تحقیقات تمام روسی لوپین ایجاد شد. نویسندگی متعلق به M.V. کانشینا
گیلاس ها زودرس زیر متوسط هستند. بعد از 4–5 سال از رشد درخت می توان عملکرد زیادی مشاهده کرد ، اما یک گیاه چهل ساله قادر به باردهی است.
توت های این نوع گرد شده و از 4.2 گرم وزن دارند. رنگ آنها قرمز تیره ، خوش طعم و آبدار است و خاصیت مقوی آنها آنها را به خاصیت درمانی تبدیل می کند. اما از آنجا که میوه های Ovstuzhenka اولین میوه هایی هستند که در باغ ها می رسند ، پرندگان و آفات باغ و باغ را به خود جلب می کنند. پروانه به میوه نفوذ کرده و تفاله را می خورد و توت خرد شده برای طعم ناخوشایند می شود. برای محافظت در برابر پرندگان ، در دوره باردهی توری بر روی تاج درخت قرار می گیرد.
هنگام جمع آوری میوه ، ساقه پاره نمی شود ، زیرا مواد مفید با آب آزاد شده از بین می روند. از بین 25 ویتامین لازم برای بدن انسان ، گیلاس های شیرین 10 ویتامین دارند.
توصیه هایی برای پرورش Ovstuzhenka:
- نهال ها را باید از یک مهد کودک یا یک فروشگاه تخصصی خریداری کنید. از نوع پایه پایه سال کنید. پایه های بذر ترجیح داده می شوند. گیلاس محکم و مقاوم رشد خواهد کرد. بهتر است نهال را در پاییز خریداری کنید ، زیرا در این دوره انتخاب زیادی وجود دارد. برای زمستان ، نهال در یک سنگر کم عمق قرار می گیرد. درخت در یک زاویه قرار می گیرد ، و ریشه ها با خاک پوشانده می شوند.
- کاشت در بهار و پس از ذوب شدن سطح خاک توصیه می شود. گودال قبل از سرمای زمستان آماده می شود. درختان جوان کاشته شده در دوره پاییز اغلب به دلیل ریشه های شکننده از بین می روند و چوبی که در زمستان خشک شده رشد آنها را عقب می اندازد.
تنوع ودا
انواع گیلاس ودا در موسسه تحقیقاتی تمام روسی لوپین ایجاد شد.
میوه های این رقم به اندازه متوسط ، یک بعدی ، قلب پهن ، با وزن تقریبی 5.1 گرم است. ساقه میوه متوسط است ، بدون تلاش از شاخه جدا می شود. رنگ توت قرمز تیره است. پوست گیلاس های شیرین لطیف است. گوشت آنها به رنگ قرمز تیره ، لطیف و آبدار است. عملکرد رقم ودا به 77 سی در هکتار می رسد.
این گیلاس عاشق خاکهای سبک بارور و لومی متوسط با واکنش خنثی محیط است. او رطوبت را ترجیح می دهد ، اما آب راکد را تحمل نمی کند.
رقم ودا از مقاومت خوبی در برابر شرایط محیطی و بیماری های مختلف مانند کوککومایکوزیس برخوردار است. همچنین ، ودا سرمای زمستان را بدون عارضه تحمل می کند.
آدلین
واریته آدلینا در انستیتوی تحقیقات ژنتیک و اصلاح گیاهان میوه ای همه روسی ایجاد شد. این ماده با ترکیب انواع بدست آمده است: اسلاوا ژوکووا و والری چکالوف.
دوره رسیدن Adeline از اواسط تابستان آغاز می شود ، دوره باردهی در سال چهارم پس از کاشت اتفاق می افتد.
وزن گیلاسها به 5.5-6.0 گرم می رسد آنها به شکل قلب ، قرمز تیره هستند. تفاله قرمز تیره است و دارای تراکم متوسط است. میوه ها به راحتی از ساقه جدا می شوند.
این رقم با افزایش مقاومت در زمستان مشخص می شود و مقاومت متوسطی در برابر بیماری هایی مانند کوکومایکوزیس و مونیلیوز دارد.
فرود آدلین با انتخاب محلی آغاز می شود که باید از بادهای شمالی بسته شود. بهترین راه حل شیب های ملایم ، جنوب یا جنوب غربی و همچنین مکان هایی است که در ضلع جنوبی ساختمان ها واقع شده اند. توصیه می شود یک تپه کوچک ایجاد کنید ، سطح زمین را 0.5 متر افزایش دهید.
درختان جوان در اوایل بهار قبل از ورم جوانه ها کاشته می شوند ، اما آماده سازی برای کاشت در پاییز انجام می شود.
ریچیتسا
واریته Rechitsa به دلیل ویژگی های نشانگر آن از نهال های گیلاس صورتی Bryansk انتخاب شد. این ماده در م Instituteسسه تحقیقاتی تمام روسی Lupina M.V. کانشینا
وزن متوسط میوه 4.9 گرم است ، بیشترین وزن به 5.8 گرم می رسد گیلاس های شیرین گرد ، دارای قیف متوسط هستند. رنگ توت ها تقریباً سیاه است ، در حالی که تفاله و آب آن قرمز تیره است. دمبرگ آنها بلند و خیلی ضخیم نیست. تفاله مزه ای آبدار و شیرین دارد.
توت ها به مدت 5 سال روی درخت ظاهر می شوند. عملکرد متوسط 82 سانتی متر در هکتار ، بیشترین میزان آن 146 سانتی گراد در هکتار است. مقاومت زمستانی جوانه های گیلاس و گل شیرین زیاد است. انواع Rechitsa در برابر عفونت های قارچی مقاوم است.
گیلاس Revna
Revna نزدیکترین خویشاوند از نوع Bryanskaya Rozovaya است ، از نهالهای آن انواع مختلفی ایجاد می شود که از نظر خصوصیات قابل توجه است.
اندازه گیلاس ها متوسط هستند. وزن متوسط آنها 4.7 گرم و بزرگترین آنها 7.7 گرم است. شکل میوه کاملاً گرد است ، دارای یک قیف پهن و یک قسمت بالای گرد است. پوست آنها کاملاً متراکم است. توت ها به رنگ قرمز تیره هستند و در هنگام رسیدن و مصرف تقریباً سیاه می شوند.
به طوری که Revna می تواند به درستی ریشه دهد ، در بهار کاشته می شود. کاشت پس از گذشت چند روز از زمان آب شدن خاک انجام می شود.
هنگام کاشت ، آنها از دامنه های جنوبی استفاده می کنند ، که هوای سرد امکان رکود بر روی آنها را ندارد. برای رشد مناسب گیلاس ، لازم است که گیاه نور خورشید زیادی دریافت کند. در این راستا ، ضلع جنوبی باغ ، سایه بان ساختمانها و درختان دیگر ، موفق ترین گزینه برای کاشت خواهد بود.
گیلاس Revna در معرض بیماری های قارچی نیست. با این حال ، اگر درختان دیگری در محل رشد می کنند و سال برای رشد محصولات مختلف بسیار مناسب نیست ، هر درخت ممکن است در معرض بیماری قرار گیرد. سپس شما باید گیاه را با محصولات جهانی میوه سنگی درمان کنید. سمپاشی قبل از گلدهی و در صورت لزوم پس از کمرنگ شدن درخت انجام می شود.
اگر آفاتی روی تنه ، برگها یا توت ها مشاهده شده باشد ، باید روش جداگانه برای مقابله با آنها انتخاب شود تا درخت سنگ با مواد سمی جهانی درمان نشود.
واسیلیسا
در نتیجه ترکیب انواع زغال سنگ دونتسک و زیبایی دونتسک ، Various Vasilisa در شاخه دونتسک موسسه باغبانی UAAS L.I. Taranenko پرورش یافت.
درختان در حال رشد سریع هستند ، آنها مقدار زیادی از محصول را به ارمغان می آورند. توت واسیلیسا نسبتاً درشت ، با تفاله متراکم ، به وزن 12.5 گرم ، رنگ قرمز ، گرد ، مطبوع و مطبوع است. دوره رسیدن گیلاس به طور متوسط است.
واسیلیسا در خاکهای لومی با رطوبت بالا کاشته می شود. قرار دادن درخت روی خاکهای سنگ ریزه ضروری نیست ، زیرا آنها خشک و کاملاً مناسب برای پرورش گیلاس نیستند. کاشت درختان جوان در پاییز توصیه می شود. قبل از شروع یخبندان ، ریشه های گیلاس قادر به ریشه زدن خواهند بود.
گیلاس های شیرین از هر یک از انواع بالا یک انتخاب عالی برای هر باغ است. اما باید به یاد داشته باشید که توت های بزرگ و درختان سالم نه تنها ویژگی های مثبت یک نوع خاص هستند ، بلکه نتیجه کار پر زحمت یک باغبان واقعی هستند.